خیلی وقت هست در دنیای مجازی میچرخم و به آدمهایی که چطور و چگونه و در چه حالی و با چه محتوایی پست می گذارند ، نگاه میکنم و تقریبا به کامنت های زیر پست ها هم توجه می کنم . از این چرخیدن ها جز حسرت خوردن و آه کشیدن برای انسان های این دوره چیز دیگری عایدم نشد .
دلیل این همه حسرت برای این بود که همه به دنبال آرامش درونی هستند ولی بیراهه را پیش گرفتند و به دنبال خوشی ها و شادی های زود گذری هستند که فقط به آنها آرامش سطحی می دهد نه عمقی
چرااا؟
شاید یکی از علت هایی که واقعا نمی شود آن را دست کم گرفت این هست که ، خوشی و لذت های دنیوی زود بازده هستند ، یعنی کیف و حالش، همان لحظه حس می شود ولی لذت و آرامش معنوی کمی دیرتر
اما واقعا چرا لذت معنوی دیرتر به انسان می رسد ؟
منتظر جواب هستم