کارخانه کاشی محل رسیدن به خدا (این قسمت LGV یا TGV )

در کارخانه کاشی  رباتی وجود دارد که آنرا LGV یا TGV میخوانند که از نظر ساختاری تکنولوژی باهم تفاوت دارد ولی در نوع کاری که انجام می‌دهند هیچ نوع تفاوتی ندارد . در بعضی از کارخانجات کاشی ، در انتهای خط لعاب واگن هایی قرار دارد که از کاشی های خام پر شده و توسط این ربات،با دستور از اتاق کنترل،واگن ها را به محل ورودی کوره، برای پختن شدن، انتقال می دهد و وقتی که واگن پر شده از کاشی خام خالی شد، دوباره این ربات واگن ها را جابجا می کند

پس وظیفه ربات LGV یا TGV  این شد که جابجایی واگن های پر و خالی، برای جاهایی که مرکز کنترل تعیین میکند را بر عهده دارد
میخواهم از این ربات، که ساخته دست بشرست نتیجه ای بگیرم و آن این است که بشر با این عقل و توانایی محدود وسیله ای را نمیسازد که کار عبث و بیهوده انجام دهد یعنی اینکه، این ربات الکی در کارخانه، برای خودش چرخی بزند و هیچ کار مفیدی انجام ندهد، حال اینکه آیا واقعا خدا ما رو بی هدف و عبث و فقط برای خوشگذرانی،  لذتجویی و ولگردی در این دنیا آفریده است؟

آیا نباید فکر کنیم چه باری از خدا بر روی دوش ماست که باید آنرا بلند کرده و جابجا کنیم ؟
داستان آن عارف وارسته ای را شنیدید که یک مرتبه در راه گریه کرد، همراهان او از آن مرد الهی علت را پرسیدند و در جوابشان گفت: نگاه کنید به آن الاغی که دارند بارش را به زمین میاندازند، آن الاغ به من درسی داد و آن این است که من بارم را به مقصد حمل کردم آیا تو بارت را به مقصد رسانده ای؟
اگر هر کدام از ما انسان ها احساس وظیفه میکردیم و خود را در قبال خدا مسئول می دانستیم که باید کاری را انجام دهیم هیچ وقت به راحتی و بدون دغدغه در این دنیا زندگی نمیکردیم
ما در این دنیا مهمان هستیم،آیا میشود در میهمانی هر طور که دلت خواست بنشینی و بنوشی و بخوری؟
این دنیا مزرعه آخرت هست،آیا میشود در مزرعه عرق نریخت و زحمت نکشید و در پایان محصول خوبی داشت؟

و در پایان این حدیث قدسی تقدیم به شما میکنم
خدای متعال به داوود نبی علیه آلاف التحیه و الثناء وحی کرد که ای داوود من پنج چیز را در پنچ جا قرار داده ام ولی مردم آن را در پنج جای دیگر جستجو می کنند بنا بر این به آن دست نمی یابند :

• من علم و دانش را درگرسنگی و تلاش فراوان قرار داده ام مردم آن را در سیری و راحتی جستجومی کنند و نمی یابند.

• من عزت و افتخار را در عمل به دستورات و فرامین خودم قرار داده ام ولی مردم آن را در خدمتگذاری به ستمگران جستجو می کنند و هرگز نمی یابند.

• من بی نیازی را در قناعت قــرار دادم و مــردم آن را در زیادی ثروت جستجـــو می کنند و هرگز نمی یابند.

• من رضای خودم را در سختی و ناراحتی نفس اماره قرار دادم ولی مردم آن را در جلب رضایت نفس اماره جستجو می کنند و هرگز نمی یابند

• من راحتی و آسایش حقیقی و کامل را در بهشت قرار داده ام ولی مردم آن را در دنیا جستجو می کنند و هرگز نخواهند یافت.