در حقیقت کاربرد اصلی واژه تندرو و افراطی برای افرادی است که در فتنه سال 88 ادعای اعتدال و میانه روی داشتند که متاسفانه این افراد با حرکات و رفتارهای تند و افراطی و خلاف قانون کشور ، کشور جمهوری اسلامی را به لب مرز پرتگاه بردند که باز متاسفانه هنوز برخی افراد ، آنها را شخصیت های موجه می دانند که جای بسی تعجب است . در واقع واژه تندرو و افراطی مال اینهاست ولی آن را 180 درجه برگرداننده و به نیروهای متعهد و شاخص انقلابی ما نسبت می دهند .
در قضایای حمله به سفارت خانه عربستان که اگر بر فرض قبول کنیم که توسط بچه های انقلابی صورت گرفته است ( که هیچگاه یک فرد انقلابی آن را انجام نمی دهد ) توسط افراد شاخص انقلابی مورد تایید قرار نگرفته است بلکه مورد مذمت قرار گرفته است و هیچگاه توسط این افراد ، ریختن و به آتش کشیدن سفارتخانه ها ، حتی برای یک بار مورد تشویق قرار نگرفته است که در این قضیه سفارتخانه عربستان هم ، سازمان اطلاعات جمهوری اسلامی افرادی را شناسایی کرده اند که از خارج تغذیه می شدند ولی حال یک نگاهی کوتاه به فتنه 88 بیاندازیم که چگونه مجموعه ای از افراد شاخص یک جناح ، رسما مردم را دعوت به اغتشاش می کردند . افرادی چون خانواده هاشمی (خانم و دختر و پسر، همه با یک صدا از زبان پدر) ، میرحسین موسوی ، کروبی ، خاتمی و حتی می شود گفت ساکتین فتنه و ......
حال باید این افراد را تندرو و افراطی و خشونت طلب دانست یا افراد محجوب انقلابی ؟
